Sunday 18 December 2011

i think this song describes us

Untuk kali keseratus lima puluh juta
Mereka tanya kan engkau soalan yang sama
Eh kenapa kau masih lagi mahukan dia
Apa kau buta apa kau pura pura suka

Di seratus lima puluh juta kali itu
Di depan semua engkau tarik tangan aku
Yang sedang buat muka kosong tak ambil tahu
Sambil ketawa engkau bilang satu per satu

Dia mungkin bengis seperti singa
Tapi dia nangis tonton cerita korea
Dia mungkin keras bila bersuara
Tapi dia jelas jujur apa adanya

Aku lagi kenal dia

Dah lebih seratus lima puluh juta kali
Aku pesan padamu apa yang bakal jadi
Engkau dan aku ada mungkin tidak serasi
Kau sangat manis aku ini pula dawai besi

Dan setiap seratus lima puluh juta nya
Aku pun dalam hati semacam tak percaya
Apa kau lihat pada aku jujurkan saja
Terus kau cubit dagu aku sambil berkata

Sayang mungkin baran tak kira masa
Tapi sayang tahan kalau salahnya saya
Sayang mungkin saja kerasa kepala
Tapi sayang manja bila kita berdua

Saya kenal sayang saya

Buat apa dicerita bahgia kita rasa
Biar tak dipercaya peduli orang kata
Baju ronyok tak apa asal pakai selesa
Berkilau tak bermakna kalau hati tak ada

Aku lebih bengis dari sang naga
Tapi bisa nangis semata demi cinta
Suara ku keras tak berbahasa
Kerna aku rimas gedik mengada ngada

Aku mudah baran tidak semena
Mana boleh tahan angin cemburu buta
Dan aku sengaja tunjuk keras kepala
Aku punya manja kau saja boleh rasa

Rahsia kita berdua ;)

No comments:

Post a Comment